رقیبان اجازه ورود ما به بخش‌های انرژی جهان را نمی‌دهند!

به گزارش اقتصاد ایران، نشست بین هیات‌های ایرانی و عراقی پیرو نشست‌هایی که پیش‌تر در تهران و بغداد برگزار شده بود و حسب تکالیفی که روسای‌جمهوری دو کشور مشخص کرده بودند و مجدد در هفته گذشته در صدر اخبار رسانه‌ها این همکاری‌ها تاکید شد. وزیر نفت گفت: با توجه به ظرفیت مطلوب ایران در صنایع نفت و گاز و توانمندی پیمانکاران و سازندگان، کشور امروز در این صنعت خودکفاست و برای توسعه صنایع نفت و گاز و پتروشیمی عراق اعلام آمادگی و اقدام‌های سازنده‌ای را هم آغاز کرده‌ایم.
سجاد بهزادی، کارشناس حوزه انرژی، در گفت‌وگو با خبرنگار «تعادل»، اظهار داشت: شاید در نگاه اول این حرف وزیر نفت به طنز مانند باشد اما می‌توان یک حقیقت حسرت گونه‌ای هم در آن دید. از آن جهت می‌گویم ممکن است عده‌ای جنبه طنز آلود به حرف وزیر بدهند؛ زیرا که شبیه این حرف‌ها در این دولت بارها دیده‌ایم.

مثلا در حالی که به تازگی بانک مرکزی تورم کشور را بالای ۴۰ درصد اعلام کرده است برخی از دولتی‌ها می‌گویند جهت کنترل تورم در فلان کشور آماده همکاری هستیم. معلوم است اینگونه صحبت‌ها مایه طنز مخاطب و عموم مردم می‌شود اما حرف وزیر از چند جهت یک حقیقت را بازگو می‌کند.
وی تصریح کرد: صنعت نفت و گاز ایران بسیار قدیمی است و کارشناسان و مهندسان بسیار خبره‌ای در آن مشغول کار هستند. شما تصور کنید این نیروها در شرایطی که یک کشور مانند عراق تحریم نباشد به تنهایی می‌توانند یک پالایشگاه را بسازند. وقتی کشور در اوج تحریم می‌تواند تا ۷۰ درصد پالایشگاه‌های گاز را توسعه دهد چرا در شرایط عادی نتواند این کار را صددرصد انجام دهد.این تجربه در پارس جنوبی و فاز ۱۳ و همچنین در کشورهایی مانند ونزوئلا برای ایران وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: ایران برای توسعه میادین و بخش‌های بالادستی و پایین دستی دیگر کشورها یک مشکل بزرگ دارد و آن اینکه یک شرکت برند که در قامت جهانی شناخته شده باشد ندارد.
به گفته وی، وزیر نفت با گفتن این عبارت که ایران می‌تواند «برای توسعه بخش‌های بالادست و پایین‌دست صنعت نفت عراق» مشارکت کند در واقع از حسرت‌های خود سخن گفته است.چرا فرانسه که کمترین سهم از ذخایر انرژی جهان دارد می‌تواند شرکتی مطرح در حوزه انرژی مانند «توتال» داشته باشد اما ایران که در جایگاه‌های نخست انرژی جهان است صاحب هیچ برند مطرحی نیست؟ بدون شک اگر تحریم نبودیم و ایرانیان چند فاز بیشتر در کنار شرکت‌های مهم جهان در ابتدای راه‌اندازی پارس جنوبی مانده بودند و کسب تجربه شده بود این حرف وزیر نفت، چندان عجیب به‌نظر نمی‌رسید.
بهزادی بیان کرد: نباید اشتباه شود که ما در تولید و تجهیز صنعت عراق در بالا دستی و پایین دستی کشور قابلی هستیم. بعید می‌دانم منظور وزیر این بوده و هرگز منطقی هم نخواهد بود که کشور غیر تحریم عراق محصولات کشورهای مهم جهان را رد کند و محصول ما را قبول کند. ما اگر محصول و کالای با کیفیت داشتیم، دانش توسعه نفت و گاز در کشور خود را هم داشتیم.

در حال حاضر ناترازی گاز مساله‌ای روشن و مایه نگرانی است. چرا ما برای کشور خودمان نمی‌توانیم میادین را توسعه دهیم و تجهیزات را فراهم کنیم. ما علم تولید و تصفیه گاز در هر کشوری را در اختیار داریم همین طور که روزانه ۹۰۰ میلیون متر مکعب گاز در کشور تولید می‌شود اما علم راه‌اندازی و توسعه تجهیزات به صورت کامل در اختیار نداریم.
وی عنوان کرد: شاید عده‌ای بگویند اگر ما علم پالایش محصول در صنعت انرژی داریم پس چرا به عنوان مثال محصول بنزین ما در کشور افغانستان توسط طالبان برگردانده می‌شود؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت همان اتفاق هم به خاطر تحریم‌هاست.

وقتی کالای با کیفیت در صنعت ما استفاده نشود اگر چه دانش آن به خوبی وجود داشته باشد محصول هم در مواردی با کیفیت صادر نمی‌شود. ما همین مشکل در خودرو‌سازی هم داریم. وضعیت تولید خودرو در ایران به ما می‌گوید ما ۷۰ درصد دانش تولید آن را داریم اما به خاطر نداشتن کالای با کیفیت و مدیریت ناکارآمد نمی‌توانیم محصول خروجی را در رقابت با دیگر شرکت‌های مهم جهان به مشتری تحویل دهیم.
وی اظهار داشت: دو مولفه ناکارآمدی در داخل و تحریم قدرت‌های خارجی اجازه نمی‌دهد ما علیرغم داشتن دانش متناسب در صنعت نفت و گاز به صورت با کیفیت در طرح‌های دیگر کشورها مانند عراق مشارکت کنیم. بخش مهمی از فرار مغزها، کارکنان صنعت نفت وگاز کشور هستند که جذب شرکت‌های مهم نفتی در قطر و … می‌شوند. پس مهندس ایرانی دانش توسعه بخش‌های بالا دستی و پایین دستی صنعت انرژی را دارد اما حضور در مناسبات جهانی یک ضرورت‌هایی می‌طلبد که دست ما خالی است. در سایه تحریم و ناکارآمدی، حتی اگر قابل هم باشیم به ما اعتماد نمی‌شود و دیگر رقیبان قدرتمند جهانی اجازه ورود ما به بخش‌های انرژی جهان را نمی‌دهند.

منبع: تعادل