تجربه روسیه در حذف صفرها/ آیا ایران می‌تواند از آن درس بگیرد؟

پرونده "باجِ باجه"؛ بخش 201 – روسیه پس از فروپاشی بلوک شرق و به ارث بردن میراث شوروی، با بحران‌های اقتصادی عمیقی مواجه شد. در سال‌های 1993 تا 1995، روسیه شاهد ابرتورم با نرخ‌های 874، 308 و 197 درصد بود. حتی پس از بهبود نسبی، بحران‌های جدید از جمله سررسید بدهی‌ها و کاهش قیمت نفت در آستانه هزاره سوم باعث شد تورم این کشور به 85 درصد برسد.

به گزارش اقتصاد ایران، در این شرایط، روسیه در سال ۱۹۹۸ تصمیم گرفت سه صفر از روبل خود حذف کند. به این ترتیب، واحد پولی جدید با نرخ ۱۰۰۰ روبل قدیم برابر با ۱ روبل جدید معرفی شد. هدف از این اقدام، افزایش اعتماد عمومی به روبل و کاهش اثرات تورم شدید بود. علاوه بر حذف صفرها، روسیه سیاست‌های مکملی مانند مدیریت نرخ ارز، افزایش ذخایر ارزی و اصلاح سیاست‌های پولی را نیز به اجرا گذاشت.

چرا روسیه مجبور به تغییر شد؟

عوامل کلیدی زیر باعث شدند که روسیه اصلاحات پولی را در پیش گیرد:

  1. بحران بدهی دولت: پس از فروپاشی شوروی، روسیه با مشکلات اقتصادی عظیمی روبرو شد. یکی از مهم‌ترین بحران‌ها، انباشت بدهی‌های داخلی و خارجی بود که در سال ۱۹۹۸ به اوج خود رسید. دولت نتوانست بدهی‌های خود را پرداخت کند و در اوت ۱۹۹۸ ناتوانی خود را اعلام کرد.
  2. کاهش قیمت نفت: وابستگی شدید به درآمدهای نفتی باعث شد کاهش قیمت جهانی نفت تأثیرات عمیقی بر اقتصاد روسیه بگذارد و روبل سقوط کند.
  3. فرار سرمایه و بحران بانکی: بی‌اعتمادی به وضعیت اقتصادی موجب خروج گسترده سرمایه و ورشکستگی بانک‌ها شد که فشارهای بیشتری بر اقتصاد روسیه وارد کرد.
  4. تورم و کاهش قدرت خرید: تورم سرسام‌آور در دهه ۱۹۹۰ باعث کاهش شدید قدرت خرید مردم شد و نارضایتی اجتماعی را افزایش داد. این وضعیت دولت را مجبور به اتخاذ اصلاحات پولی کرد.

نتایج اصلاحات پولی در روسیه:

حذف صفرها به‌طور موقت باعث شد روبل ارزش خود را حفظ کند و فرآیندهای حسابداری و قیمت‌گذاری ساده‌تر شود. این اقدام همچنین بهبود مختصری در اعتماد عمومی به پول ملی به همراه داشت. با این حال، کسانی که پس‌اندازهای خود را به روبل نگه داشته بودند، ضرر دیدند. اصلاحات پولی به‌تنهایی نتواست مشکلات اساسی اقتصاد روسیه را حل کند و خروج سرمایه از کشور ادامه داشت.

آیا این تجربه برای ایران قابل اجرا است؟

تجربه روسیه نشان می‌دهد که اصلاحات پولی، حتی اگر در کوتاه‌مدت مفید باشد، بدون اصلاحات ساختاری و بنیادی نمی‌تواند مشکلات اقتصادی را به‌طور پایدار حل کند. ایران نیز با مشکلات مشابهی مانند تورم مزمن، وابستگی به نفت، بی‌اعتمادی به پول ملی و خروج سرمایه مواجه است. بنابراین، اجرای اصلاحات پولی بدون اصلاحات اساسی در سیاست‌های پولی و مالی، به تنهایی راه‌حل مؤثری نخواهد بود.

چه اصلاحات ساختاری ایران باید در نظر بگیرد؟

برای بهره‌برداری از تجربه روسیه و ایجاد تغییرات پایدار، ایران باید اصلاحات اساسی در سیاست‌های اقتصادی خود انجام دهد. این اصلاحات شامل کنترل تورم و نقدینگی، تقویت تولید داخلی، اصلاح نظام بانکی و ایجاد ثبات در سیاست‌های اقتصادی است.

 

نوشته های مشابه

۳ دیدگاه

  1. دولت برای کنترل تورم اول باید خودش را اصلاح کنه و این اونه که شرکت های دولتی به وقفه افزایش قیمت نزنن و نظارت باشه وخود دولت باید به استقبال زیان وضرربره بعد سرمایه گذاری در تولید انجام بشه بعد صفر را حذف کنه و دست مافیایی که دارن ازاین وضعیت اسفناک مردم عزیز ایران سود می‌برند قطع بشه باید هرجا که وجود داره دولتی باشه خصوصی سازی یعنی دزدی

  2. با مدیران لایق و شایسته همچون امیر کبیر ها می توان کارهای بزرگ کشورهای پیشرفته هم در ایران انجام داد ولی با مدیریت های خالص شده و کوتوله های فکری و پاچه خوار هرگز!!!

  3. از بس ایران منزوی شده در دنیا ،با کشور متجاوز و ناموفق روسیه مقایسه می‌کنه.قبل از روسیه ،اوکراین این تجربه را داشته و موفق بوده.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا