مشخصات درمانگر های فضای مجازی که نباید به آنها اعتماد کرد

به گزارش اقتصادایران، ۱) درمانگری که هایلایت رضایت مراجع داره! مگه آنلاین شاپه که رضایت مشتری عزیز گذاشته می‌شه؟ ۲) درمانگری که از جلسه‌ی درمان با مراجعش فیلم و ویس می‌گیره و در صفحات مجازی می‌ذاره.

۳) نوشتن از زندگی شخصی. زندگی خصوصی درمانگر ( پارتنر داشتن یا نداشتنش، فرزند داشتن و ندانشتنش و…) نباید در صفحات مجازی نوشته بشه. دیده شده که درمانگر موهاش رو هایلایت کرده و آرایشگرش رو تگ کرده! یا درمانگری که بالای صفحه‌ش نوشته متاهل و متعهد!

۴) شروع جملاتی با عنوان : ( پژوهش ها حاکی از این است که بنان در مقایسه با مردان…) این مدل پژوهش‌ها در دنیای روان‌درمانی امروز، کاراییشون رو از دست دادن.

۵) کسانی که در یک ویدئوی چند دقیقه‌ای نشانه‌های یک اختلال رو بازگو می‌کنند و با این جمله که اگر ژرف مقابلت این نشونه‌ها رو داشت ازش فرار کن، ویدئو رو تموم می‌کن. دنیای روان انقدر پیچیده است که با چند نشانه نمی‌شه تشخیص سریع گذاشت.

‏۶) شروع جمله با عنوان : ( به عنوان یک تراپیست بهت می‌گم…) چقدر شما به عنوان یک تراپیست حرف می‌زنید، دو دقیقه آروم بگیرید 🙂
۷) شروع جمله با عنوان: مراجعم برام ادکلن، شکلات و… آورد، مگه ولنتاینه؟:)))درمانگر نباید از مراجعش کادو دریافت کنه.

‏۸) شروع جمله با این عنوان: ( مراجعم انقدر از درمانش راضیه که همسرش و دوستش هم شروع کردن جلسات رو ) یک درمانگر فردی حق نداره دو تا پارتنر یا دو تا دوست صمیمی رو همزمان باهم ببینه و جلسات رو پیش ببره. فقط یک زوج درمانگر حق داره دو تا پارتنر رو ببینه.

‏۹) درمانگری که بالای صفحه‌اش نوشته: زوج‌درمانگر، درمانگر فردی، تسهیل‌گر روابط عاطفی، درمان سوگ، تروما، اضطراب، درمانگر کودک. یک درمانگر حرفه‌ای فقط و فقط در یک حیطه‌ی مشخص کار می‌کنه.

‏۱۰) نکته‌ی آخر، داشتن شماره پروانه نظام روانشناسی، داشتن شماره عضویت، عصو انجمن روانشناسی فلان جا، یک درمانگر رو باسواد نمی‌کنه.