نرخ بهره بین بانکی به ۲۳.۷۲ درصد کاهش یافت

به گزارش اقتصاد ایران،  بانک مرکزی که هر هفته با انتشار گزارشی، نرخ‌های بهره بازار پول را اعلام می‌کند، به‌تازگی آمار و ارقام مربوط به دو مورد از مهم‌ترین نرخ‌های بهره این بازار، یعنی نرخ بهره بین بانکی و همچنین نرخ ریپو در هفته منتهی به ۲۶ مهرماه را منتشر کرد.

بررسی داده‌های گزارش بانک مرکزی حاکی از آن است که نرخ بهره بین بانکی پس از رشد اندک ۰.۰۱ واحد درصدی در هفته قبل، در این هفته با کاهشی نسبی مواجه شده و بار دیگر به روند نوسانی خود ادامه داده است.

به علاوه، نرخ سود بازار بین بانکی در حالی هفته گذشته را با افت به پایان رسانده که در این مدت، میزان وام‌دهی بانک مرکزی به بانک‌ها نسبت به هفته پیش از آن، به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر شده است.

کاهش ۰.۰۴ واحد درصدی نرخ بهره بین بانکی

بر اساس آمار و ارقامی که بانک مرکزی در گزارش خود منتشر کرده، نرخ بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۲۶ مهرماه سال ۱۴۰۲ افتی ۰.۰۴ واحد درصدی را تجربه کرده است. به این ترتیب میانگین موزون نرخ سود بازار بین بانکی در پایان چهارمین هفته مهرماه به رقم ۲۳.۷۲ درصد کاهش یافته است.

به علاوه، طبق گزارش عملیات اجرایی سیاست پولی که بانک مرکزی، اواخر هفته قبل منتشر کرد، در این مدت سه بانک و موسسه اعتباری با استفاده از اعتبارگیری قاعده‌مند، حدود هشت هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان نقدینگی وام گرفته‌اند و بانک مرکزی این مبلغ را در بازار بین بانکی تزریق کرده است.

افت وام‌دهی بانک مرکزی به بانک‌ها

بررسی‌ها نشان می‌دهند که بانک مرکزی در این هفته میزان مداخله خود در بازار بین بانکی را به طور قابل توجهی کاهش داده است. طوری که این رقم در هفته جاری با کاهش ۲۶.۸ هزار میلیارد تومانی نسبت به هفته گذشته مواجه شده است.

از سوی دیگر، این هفته تزریق پول بانک مرکزی در بازار باز نیز با وجود افزایش تقاضای بانک‌ها در این بازار ثابت ماند. در واقع نرخ بهره بین بانکی در حالی کاهشی شده است که تزریق پول در دو بازار بین بانکی و بازار باز به عنوان مهم‌ترین ابزارهای جهت‌دهی به نرخ بهره نیز افت کرده‌اند.

بازار بین بانکی چگونه عمل می‌کند؟

گاهی اوقات بانک‌ها در فعالیت روزمره خود با کسری منابع نقد مواجه می‌شوند. در این شرایط، بازار بین بانکی به‌عنوان سازوکاری مهم برای تامین این کسری، مورد استفاده آنها قرار می‌گیرد.

در حقیقی بازار بین بانکی شرایطی را ایجاد می‌کند که بانک‌ها می‌توانند از طریق آن، بخشی از کسری منابع خود را با استقراض از بانک‌هایی که منابع مازاد دارند، جبران کنند.

بانک‌های مقروض نیز وظیفه دارند که پول‌های قرض‌گرفته‌‌شده را در تاریخی مشخص که عمدتا یک روزه است و با نرخ بهره‌ای از قبل تعیین‌شده که نرخ بهره بین بانکی نامیده می‌شود، به بانک وام‌دهنده بازگردانند.