محدودیت مصرف سمنو برای مبتلایان به دیابت و کبد چرب

به گزارش اقتصاد ایران،  برخلاف تصور عمومی که سمنو را به عنوان یک غذای طبیعی و مغذی می‌شناسند و فکر می‌کنند مصرف آن محدودیت ندارد، این محصول برای برخی افراد ممکن است مشکل‌ساز شود.

سمنو و دیابت

مسعود فیروزکوهی، مشاور تغذیه و رژیم‌های غذایی، توضیح می‌دهد که سمنو، اگرچه حاوی شکر افزوده نیست، اما به دلیل کربوهیدرات‌های پیچیده، مصرف زیاد آن می‌تواند قند خون را افزایش دهد. شاخص گلایسمی سمنو متوسط است، یعنی سرعت جذب کربوهیدرات‌ها در بدن بالا است و می‌تواند باعث بالا رفتن قند خون شود. بنابراین، افراد دیابتی باید در مصرف سمنو احتیاط کرده و آن را به مقدار کمی مصرف کنند.

سمنو و کبد چرب

اگرچه سمنو به طور مستقیم برای کبد چرب مضر نیست، اما مصرف زیاد آن به دلیل کربوهیدرات و انرژی بالا می‌تواند باعث چاقی احشایی شود که برای کبد مناسب نیست. بنابراین، توصیه می‌شود که سمنو در مقادیر کم و غیرمستمر مصرف شود. مصرف ۱ تا ۲ قاشق سمنو در روز بلامانع است، به شرطی که در طولانی مدت و به طور مستمر مصرف نشود.

نظر طب سنتی در مورد سمنو

از دیدگاه طب سنتی، سمنو یک غذای گیاهی سهل الهضم با ارزش غذایی بالا است که مخصوصاً در فصل بهار توصیه می‌شود. دکتر سید مهدی میرغضنفری، متخصص فیزیولوژی، می‌گوید: سمنو با مزاج گرم و تر به سمت اعتدال نزدیک است و برای همه مزاج‌ها، به ویژه خشک مزاج‌ها مفید است. اما افراد با مزاج گرم و تر نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند.

مزایای سمنو و تفاوت آن با گندم پخته

سمنو از جوانه گندم تهیه می‌شود و به دلیل داشتن لطافت بیشتر، برای افرادی که هضم ضعیف دارند و مشکلات معده و روده دارند، مناسب‌تر است. برخلاف گندم پخته یا بلغور که می‌تواند باعث نفخ شود، سمنو به دلیل داشتن کمترین دفعیات یک غذای سهل الهضم است.

این متخصص همچنین تأکید می‌کند که سمنو به دلیل غنای غذایی بالا، برای رشد کودکان و نوجوانان و همچنین برای افرادی که در دوران نقاهت بیماری هستند، گزینه مناسبی است. اما باید مراقب بود که در مبتلایان به دیابت و اضافه وزن مصرف زیاد آن صورت نگیرد.